اصفهان بی شک یکی از شهرهایی است که در آن به بچه‌ها خوش می‌گذرد.
مکان‌های تفریحی باب طبع آن‌ها، مکان‌های تاریخی با معماری‌ها و نقاشی‌ها جالب، بازارهایی با خوراکی‌های سالم و ارزان، پارک‌های بزرگ و مجهز و رستوران‌های خوب و مطمئن از جمله دلایلی است که برای ادعایم می‌آورم.
این سومین باری بود که یوسف را به اصفهان می‌بردیم و هرچه‌قدر بزرگ‌تر می‌شود بیشتر می‌تواند پابه‌پای ما بیاید و لذت ببرد.
سفر کردن با بچه‌ها اقتضائات خودش را دارد.
قبل از این‌که فرزندتان به‌دنیا بیاید فکر می‌کنید چه‌قدر سفر باهم خواهید رفت و چه‌قدر خوش خواهد گذشت! اما این در صورتی‌است که بتوانید بچه‌تان را کنار وسایل در کوله یا چمدان جا بدهید و هروقت به منظره زیبایی رسیدید درش بیاورید.
سفر کردن با بچه‌ها متناسب با سنشان و با توجه به درجه صبوری‌شان فرق می‌کند.
همچنین وسیله‌ای که برای سفر انتخاب می‌کنید.
دوری و نزدیکی مقصد.
آب و هوایی که در آن سفر می‌کنید.
تعداد بچه‌های همراه و هم‌سفرها.
این‌که فرزندتان از پوشک استفاده می‌کند یا خودش می‌تواند به دستشویی برود.
شیر و شیشه می‌خورد یا می‌تواند غذا بخورد. اگر غذا می‌خورد همان غذایی که شما می‌خورید یا غذای مخصوص.
و ...
و اگر بخواهید به همه این‌ها فکر کنید همیشه باید منتظر فرصت مناسب‌تری باشید که هیچ‌وقت نخواهد رسید.
هفته‌ای که گذشت خیلی از این موارد را بی‌خیال شدیم و رفتیم ساری و البته شکتا که روستایی نزدیکی ساری است و تکه‌ای از بهشت است.
